30 Ιουλ 2009

27 Ιουλ 2009

Χωρίς σκιές

Ένα αθώο παιδικό χαμόγελο όταν το αντικρίζω με γεμίζει με πολύ βαθιά ικανοποίηση .Δεν είναι κάτι δεδομένο, και μου φαίνεται όσο περνάει ο καιρός γίνεται και πιο σπάνιο. Είναι το χαμόγελο του προσώπου που ολοκληρωτικά δίνεται στην ευτυχία της στιγμής σε αυτό που ζει και δεν το σκιάζει κάτι άλλο. Το κερδίζεις όταν χαρίσεις για λίγο όλο σου το ενδιαφέρον σε ένα παιδί όταν αισθανθεί ότι το αποδέχεσαι και το σέβεσαι. Γιατί αυτό γεμίζει ευτυχία ένα παιδικό πρόσωπο και μου φαίνεται όχι μόνο παιδικό. Η αποδοχή.

Δεν το έχουν όλα τα παιδιά γιατί τους το κλέβουν κατά κόρον οι γονείς τους με το επιφανειακό ενδιαφέρον τους για αυτά και τα ανοιχτά προσωπικά τους θέματα που τα βασανίζουν. Το έχω συναντήσει σε κάποιους αγιορείτες και σε παιδιά γονέων με σχετικά καλή συζυγική σχέση. Τυχεροί και ευλογημένοι όσοι μπορούν να χαίρονται ολοκληρωτικά χωρίς σκιές. Μου το θύμισεμε το χαμόγελο του ο μικρός Πάνος Μ. σήμερα το πρωί και σ΄αυτόν είναι αφιερωμένο αυτό το post. Ότι είναι ένα χαμόγελο στο πρόσωπο ενός παιδιού είναι το φως στο σκοτάδι.







19 Ιουλ 2009

Φως και ..παρουσία

Θερινή παρουσία
Ήρθες

17 Ιουλ 2009

Νταβία Αγούλου...

Αχάραγο*ξεκινήσαμε απο Νταβία προς Βασιλικό
*πριν χαράξει

Το κυπαρίσι αυτό είναι πολύ όμορφο σαν να είναι στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο.Είναι κάποια ιδιαίτερη ράτσα. Αν κανεις ξέρεις κάτι ευπρόσδεκτο .

Στου Αγούλου.Παλαιά σημείο φωρτοεκφόρτωσεις σε καίκια γύψο απο το Σκοπό και περίφημα.. μπάνια. Σήμερα ευτυχώς έρημο.









13 Ιουλ 2009

ZANTE JAZZ FESTIVAL(Τρίτη και φαρμακερή βραδιά)+νεο βίντεο και σχόλιο


οι διοργανωτές
Κοντραφούρης Και η σπουδαία κάλτσα


Τρίτη μέρα επίσης με πολύ ενδιαφέρον.

Διονύσης Μπουκουβάλας:

Πιάνο σόλο

Γιώργος Κοντραφούρης Baby Trio:

Γιώργος Κοντραφούρης: Hammond organ
Αλέξανδρος Βήχος: Κιθάρα

Βαγγέλης Κοτζάμπασης: Τύμπανα:


Trioism:

Σπύρος Μάνεσης: Πιάνο
Πέτρος Κλαμπάνης: Κοντραμπάσο
Rui Ramos Pereira: Τύμπανα


Το θέατρο γεμάτο σχεδόν.


Χθες το βράδυ ο Κοντραφούρης (μορφή) έλεγε μια ενδιαφέρουσα ιστορία για ένα σπουδαίο οργανίστα της jazz παγκοσμίως που ξαφνικά το 1973 εξαφανίστηκε .Πριν τρία χρόνια τον ανακάλυψε κάποιος δημοσιογράφος. Τι κάνει;Eχει ανοίξει ένα μαγαζί και πουλάει νυφικά και δεν ασχολείται καθόλου με τη μουσική.
Ωραία σταδιοδρομίαΠαράδειγμα ....
Και για τη πλήρη ενημέρωση σας ακολουθεί ένα κείμενο του Διονύση Βίτσου που λέει τα πράγματα με το όνομα τους για το πώς γίνονται αυτά τα σπουδαία φεστιβάλ.Αυτά προς γνώσιν και ....

Γλυκοχαράζει;

Αν τα αμέσως προηγούμενα χρόνια μιλούσες στην Ζάκυνθο για κλασική ή τζαζ μουσική θα σε ατένιζαν ως εξωγήινο. Όχι πως σήμερα, αν μιλήσεις, θα βρεις πολλούς ενημερωμένους για αυτά τα δύο ήδη της μουσικής και θα σε κοιτάξουν καλύτερα. Στην κάστα που κυβερνά την τύχη του τόπου αναφέρομαι, όχι στη νέα γενιά, ούτε στους κατοίκους από τους οποίους δεν έχεις τέτοιες αξιώσεις.

Όμως, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, φαίνεται πως ωριμάσαν οι συνθήκες για να οργανωθούν το 1ο Φεστιβάλ Jazz (10 έως 12 Ιουλίου) και το 2ο Ιόνιο Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής (20 Ιουλίου έως 14 Αυγούστου) στο υπαίθριο θέατρο Δερματούσας.

«Με φόντο την καταπράσινη ζακυνθινή φύση» γράφουν οι διοργανωτές. Ασφαλώς, γιατί για να αποκτήσουν αυτά τα φεστιβάλ ως φόντο τις αρχές, τις εξουσίες και την αυτοαποκαλούμενη αριστοκρατία του τόπου –εννοώ εκείνους που αγωνίστηκαν για να ανατρέψουν το κατεστημένο, φεουδαρχικό και αστικό, για να έχουν την άνεση να μαϊμουδίσουν τις συνήθειές του και τον τρόπο ζωής του- θα πρέπει να ακούσουν από πολλούς τοπικούς …opinion makers ότι η κλασική μουσική και η τζαζ κάνουν καλό στο κοινωνικό τους profile.

Aυτά τώρα τα λέμε για να τα πούμε, αλλά και για να μην ξεχνιόμαστε. Επειδή όλοι αυτοί με τα λεφτά που πέρασαν τα τελευταία εικοσιπέντε χρόνια από τον τόπο, μέσα από οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων, αλλά και μέσα από επιχορηγήσεις εξ Εσπερίας, θα μπορούσαν τα φεστιβάλ αυτά να τα είχαν κάνει θεσμό. Κι επιπλέον να είχαν λιγότερα από τα παιδάκια τους στα ναρκωτικά , την αμάθεια και τον κατινισμό αμφοτέρων των φύλων.

Όμως άλλο είναι το σημαντικό. ΄Οτι βρέθηκαν κάποιοι να αναλάβουν τη διοργάνωσή τους. Θέλετε ένας, δύο, δέκα μόνο; Εντάξει τόσοι! Αλλά πάντα από λίγους δεν ξεκινάνε τα μεγάλα και σοβαρά;

Κι η ψυχούλα τους το ξέρει, τι τράβηξαν, τι τραβάνε και τι θα τραβήξουν μέχρι να τελειώσουν οι εκδηλώσεις. Όμως είναι για να γίνουν. Όχι για λόγους μεταφυσικούς ασφαλώς, αλλά φύσης των κοινωνικών διεργασιών. Η πορεία της κοινωνίας κανονίζει πότε θα ωριμάσουν οι συνθήκες για το κάθε τι.

Δεν θα μνημονεύσω τα ονόματα αυτών των …νεομαρτύρων του τοπικού πολιτισμού, γιατί είναι πασίγνωστα. Όμως θα θυμηθώ αυτά που έγραφε ο Διονύσης Ρώμας μέσα από τα ερείπια των σεισμών -αλλά και κάποιοι μεταγενέστεροί του ζακύνθιοι αργότερα- ότι θα έλθει εποχή που η Ζάκυνθος θα ξαναγεννήσει νέους Σολωμούς, Κάλβους, Ξενόπουλους, Κουτούζηδες και Καρρέρηδες!

Μήπως αυτή η εποχή γλυκοχαράζει;

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ

Εκδότης ΠΕΡΙΠΛΟΥ

Μερικές φωτογραφίες και βίντεο




Μερικές παρατηρήσεις στο τέλος του φεστιβάλ.

1)Το φεστιβάλ ήταν σπουδαίο, υψηλού επιπέδου και αναμφισβήτητα πέτυχε.

2)Ο χώρος είναι μαγικός ο προσανατολισμός και το μέγεθος του θεάτρου ιδανικό για Τζαζ.Η μουσική αυτή θέλει κατά τη γνώμη μου περιορισμένο χώρο γιατί δεν μπορεί να είναι μουσική μαζικής κατανάλωσης όπως έχει γίνει το αντίστοιχο αθηναϊκό διεθνές φεστιβάλ Τζαζ στο Γκάζι που γίνεται λαϊκή πανήγυρις και γι΄αυτό δεν ξαναπατάω γιατί όσο αξιόλογος και να είναι αυτός που παίζει η μαζικότητα του χώρου ακυρώνει κάθε επικοινωνία με το κοινό.

3)Άριστα στο τρίο των διοργανωτών.Πέτρος Κλαμπάνης, Σπύρος Μάνεσης και ΔιονύσηςΜπουκουβάλας .

4)Η παρουσιάστρια πολύ συμπαθής, θεατρική και επικοινωνιακή, τα λάθη πολλά και χαριτωμένα, αλλά εικαστικά λάθος φόρεμα την τελευταία μέρα.Το εικαστικά μπαίνει για δώσω μια σοβαροφάνεια και να μην μου κάνει καμμιά αναδημοσίευση η ESPRESSO

5) Για το Διονύση Μπουκουβάλα νομίζω η μουσική του αδικήται απο τη ...μοναξιά του πιάνου.Μαζί με τον Ηλιάκη στα κρουστά έγινε πιο ...ευλιπτή. Groups Διονύσιε groups. What's your opinion?Όση δύναμη έχει η συνεργασία δυο ή τριών ανθρώπων στην εκτέλεση δεν έχει η εργασία εκατό μόνων. babis philosofy

6)Προσωπικά μαγεύτηκα από τον Αντρέα Πολυζωγόπουλο και το Poly Quartet και τα πνευστά του την πρώτη μέρα.

7)Το πιο αισιόδοξο είναι ότι του χρόνου μάλλον θα είμαστε πάλι εδώ .Μακάρι.

Και ο Διονύσης Μπουκουβάλας με τον Ηλιάκη στα κρουστά.

ZANTE JAZZ FESTIVAL(Δεύτερη βραδιά)

Δεύτερη μέρα του φεστιβάλ ξεκινήσε με το "Χάρης Λαμπράκης Trio"

Χάρης Λαμπράκης: Νέι
Δημήτρης Θεοχάρης: Πιάνο

Νίκος Σιδηροκαστρίτης: Τύμπανα
Μπάντα πολύ αισθαντική που σε συνεπαίρνει, πολύ δυνατός ο Ζακυθινής καταγωγής ντράμερ Σιδηροκαστρίτης.









Ακολούθησαν ο Γρηγόρης Ντάνης στη κιθάρα και η Λουκία Πλαιολόγου στη φωνή με Βραζιλιάνικα τραγούδια.Εκει συνέβει και το εξής περίεργο .Λίγο πριν αρχίσουν να παίζουν κυριολεκτικά γέμισε το θέατρο και μόλις τελίωσαν έφυγαν οι μισοί σχεδόν. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι :Ο Ζακυθινός δεν εγκαταλειπεί εύκολα τις μελωδικές φόρμες και το τραγούδι με μια κιθάρα είναι γονιδιακά πιο συγγενές του.Το σχήμα αυτό ήταν το λιγότερο αυτοσχεδιαστικό και το πιο μελωδικό εκτός του ότι ήταν το μόνο σχήμα που είχε τραγούδι.
Η βραδυά έκλεισε με το Γιάννη Παπαναστασίου Mainstream Quartet.Κλασσική Τζάζ με τον Παπαναστασίου στο σαξόφωνο και πολύ εντυπωσιακό τον Χατζηαναγνώστου στα ντράμς στο πιάνο έδωσε ρεσιτάλ ο Κώστας Γιαξόγλου και στο κοντραμπάσο υπέροχος ο νεαρός Περικλής Τριβόλης (και μόνο με αυτό το όνομα ξεκινάει μια καριέρα με μεγάλο πλεονέκτημα).Σήμερα κατάφερα και τράβηξα μερικά βιντεάκια.

Mainstream Quartet:

Mainstream Quartet:





11 Ιουλ 2009

ZANTE JAZZ FESTIVAL(Πρώτη βραδιά)

Ξεκίνησε χθές τη Ζάκυνθο το πρώτο φεστιβάλ Τζάζ. Η πρώτη μέρα ήταν καταπληκτική.Καλό ποδαρικό έκανε όπως είπε και ο συνθέτης Πολυζογόπουλος καμμία σχέση με τον άλλον που ακούτε στις τηλεοράσεις. Ποιοτικότερο και πιο ουσιατικό και απο το αντίστοιχο των Αθηνών στο Γκάζι.Αξίζουν το λιγότερο συγχαρητήρια στους διοργανωτές τους τρείς Ζακυνθινούς μουσικούς Διονύσης Μπουκουβάλα, Σπύρο Μάνεση και Πέτρο Κλαμπάνη. Οι σελίδες τους στο my space για να ακούσεται τις μουσικές τους είναι

http://www.myspace.com/dionbouk

http://www.myspace.com/petrosklampanis

Στο πρώτο μέρος Poly Quartet:
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: Τρομπέτα, φλούγκελχορν, ηλεκτρονικά
Κώστας Γιαξόγλου: Πιάνο
Κωστής Θεοδώρου: Κοντραμπάσσο
Σωτήρης Ντούβας: Τύμπανα
Ο Πολυζωγόπουλος αφηγηματικός συγκινητικός.Ο θεοδώρου γνωστός επικοινωνιακός δυνατός.
Στο δευτερο μέρος οι πιο αφαιρετικοί

Outward Bound:

Αντώνης Τσικανδηλάκης: Πιάνο
Δημήτρης Νεονάκης: Ηλεκτρική Κιθάρα
Γιάννης Ηλιάκης: Τύμπανα

Και στο τρίτο
CLTrio:

Cesar Latorre: Ακουστικό και ηλεκτρικό πιάνο
Πέτρος Κλαμπάνης: Κοντραμπάσο, loops

Artis Orubs: Τύμπανα, αντικείμενα
Δίκαια λέγοναι τόσο καλά λόγια για αυτούς